Onderzoek: Nederlands asielbeleid maakt taal leren lastig

Vluchtelingenkinderen hebben onnodig veel moeite met het leren van de Nederlandse taal en kampen vaak met een laag zelfbeeld, zo blijkt uit een onderzoek van onderwijskundige Hanneke Leeuwestein. Docenten kunnen ondersteuning bieden, maar de oplossing ligt bij de politiek.

Vluchtelingenkinderen moeten vaak verhuizen naar nieuwe, tijdelijke opvangplekken. Elke keer dat ze verhuizen, moeten ze opnieuw relaties opbouwen met klasgenoten en leerkrachten. Volgens onderwijskundige Hanneke Leeuwenstein heeft dit niet alleen een negatieve invloed op hun welzijn, maar benadeeld het ook hun taalontwikkeling.

De voortdurende onzekerheid en stress die van het wisselen van opvanglocaties zorgen ervoor dat kinderen minder goed presteren op school. Ze hebben daardoor minder kans om succesvol te integreren in de Nederlandse samenleving. Leeuwestein pleit dan ook voor een drastische herziening van het asielbeleid, waarbij meer rust en stabiliteit worden gewaarborgd, zodat deze kinderen de kans krijgen om zich volledig te ontwikkelen en hun potentieel te benutten.

Hoe kunnen docenten hiermee omgaan?

Docenten kunnen het probleem niet oplossen, maar er zijn wel manieren om deze leerlingen zoveel mogelijk te ondersteunen. Docenten inzetten op traumasensitief onderwijs. Dit betekent het creëren van een veilige en voorspelbare omgeving waar vertrouwen centraal staat. Leerkrachten kunnen persoonlijke aandacht geven, met een focus op het versterken van hun taalvaardigheid door middel van visuele hulpmiddelen en speelse activiteiten. Het is ook belangrijk om geduldig te zijn en te beseffen dat de kinderen mogelijk emotionele uitdagingen doormaken.